Leczenie łuszczycy

1 lutego 2020
Revitol Hair Removal Cream – absolutnie najlepszy
12 stycznia 2020
Czas poświęcony na zakupy

8 stycznia 2020
Budowa galerii handlowej sprzyja robieniu zakupów

Leczenie łuszczycy

Łuszczyca jest przewlekłą i nawracającą chorobą skóry. Jest bardzo trudna do wyleczenia. Prawdopodobnie jest to choroba genetyczna. Nie jest ona cały czas jednakowo nasilona. W chorobie występują stany uśpienia, po czym choroba znowu powraca. Charakteryzuje się występowaniem na skórze łuszczących się wykwitów.

Jest to najczęściej występujące schorzenie dermatologiczne. Dotyka od 2 do 4% ludności. Łuszczyca nie jest zakaźna i nie jest złośliwa. Na skórze występują zaróżowione i czerwonobrunatne płaskie grudki o różnej wielkości i wyraźnych brzegach, które pokryte są srebrzystą lub srebrzysto szarą łuską, która się nawarstwia. Zmiany czasami mogą się zlewać w jedną całość. Łuszczyca najczęściej występuje na łokciach, kolanach, w okolicy krzyżowej, pośladkowej, na skórze owłosionej głowy, skórze stóp i dłoni. Najczęściej spotykaną odmianą jest łuszczyca zwykła, która występuje u 90% wszystkich chorych. Inną odmianą może być łuszczyca paznokci, występuje u 25% chorych. Nieraz zdarza się, że łuszczycę myli się z atopowym zapaleniem skóry.

Leczenie łuszczycy jest bardzo trudne i wymaga dużej cierpliwości. Brak jest bowiem jednego leku na łuszczycę. Związane jest to przede wszystkim dlatego, że do końca nie zostały poznane przyczyny powstawania łuszczycy. Jednak leczyć się trzeba, gdyż leczenie powoduje, że nawroty choroby można opóźnić nawet o kilkadziesiąt lat. Choroba chorym przysparza wielu kłopotów, zmiany na skórze nie wyglądają zbyt estetycznie. Ponadto osoby nie zorientowane myślą, że mają do czynienia z osobą chorą zakaźnie. Jeszcze 150 lat temu, chorych na tę chorobę izolowano od społeczeństwa, ponieważ niektóre z jej odmian były uważane za trąd.

Powstawaniu łuszczycy sprzyjają: infekcje bakteryjne, wirusowe, drożdżakowe, choroby przemiany materii, niektóre blizny, podrażnienia, niektóre leki, stres, pokwitanie, przekwitanie, niedostateczna higiena, nadwaga, ciasne ubranie i wiele innych pomniejszych czynników.

O sposobie leczenia łuszczycy decyduje lekarz dermatolog. Jest znanych kilka sposobów jej leczenia. Do jednych z nich należy leczenie farmakologiczne, które można stosować dwutorowo, stosując jednocześnie leki zewnętrzne z lekami wewnętrznymi. Zewnętrzne to przede wszystkim: maści, żele, kremy, oraz różne mazidła na łuszczycę, które przeważnie robi się na receptę. Zadaniem maści jest złuszczenie naskórka, a w kolejnym etapie chodzi o redukcję podziału naskórka. Używa się tu maści salicylowych, solankowych, mocznikowych oraz leków z witaminą D3, dziegciem, antraliną. W leczeniu ogólnym stosuje się leki ogólne, retinoidy, antybiotyki, leki biologiczne. Lekarz dobierając odpowiedni lek musi przeprowadzić dokładny wywiad z pacjentem. Do jednych z tradycyjnych sposobów walki z łuszczycą, należą naświetlania promieniami UVA i UVB. Naświetlania przeprowadza się za pomocą różnych lamp. Naświetlania nie są wskazane dla osób wrażliwych na promienie słoneczne, może bowiem zdarzyć się tak, że pod wpływem naświetlania, choroba nasili się jeszcze bardziej. Inne przeciwwskazania to podatność na raka skóry, ciąża, choroby układu krążenia. W chwili obecnej za jeden z najbezpieczniejszych i przydatnych w wielu przypadkach, uznaje się lek Laticort oraz leki oparte na lclometasone (kortykosteroid).