Górne przytarczyce

3 lutego 2023
Pokrowiec na fotel do pedicure
18 lipca 2019
Naturalne sposoby na poprawienie odporności

18 lipca 2019
Jak uniknąć infekcji?

Górne przytarczyce w 92% przypadków ściśle przylegają do tylnej powierzchni płatów tarczycy. W 1,6% znajdują się pomiędzy tarczycą a przełykiem, w 1,5% za krtanią i przełykiem, a w 0,5% w bliskości tętnicy szyjnej.

Dolne przytarczyce w 95% przypadków znajdują się w przestrzeni olc. 2 cm dogło- wowo, doogonowo i bocznie w stosunku do dolnego biegun? bocznego płata

tarczycy. W 9,1% są położone pomiędzy tchawicą a tarczycą lub na ścianie tchawicy. Ponadliczbowe przytarczyce w 22% znajdują się w grasicy, w połowie zaś przypadków obustronnie. W zasadzie przytarczyce mogą znajdować się w przestrzeni od podstawy języka do przepony i od obojczyka do kręgosłupa. Górne przytarczyce mają tendencję do przemieszczania Się do tylnego śródpiersia, a dolne do przedniego. Wewnątrz miąższu tarczycy przytarczyce znajdują się w 5-8% przypadków. Dotyczy to jednakowo górnych i dolnych gruczołów. Powyższe rozważania topograficzne są niezmiernie ważne, zwłaszcza w przypadkach niepowodzenia pierwszej operacji i konieczności wykonania powtórnej.

Gruczoł zbudowany jest z dwóch rodzajów komórek: głównych i kwasochłonnych, zwanych także oksyfilnymi. Komórki główne mają charakterystyczną grubą błonę komórkową, po urodzeniu mają barwę bladą, a od 10 r.ż. ciemnieją i są zasadniczym elementem wydzielniczym parathormonu (PTH). Komórki, kwasochłonne są uważane za formy zwyrodnieniowe i nie mają właściwości wydzielniczych. Ich liczba znacznie wzrasta w przypadkach rozlanego przerostu i nadczynności przy- tarczyc, zwłaszcza wówczas, gdy dominującym objawem choroby są zaburzenia nerkowe.